Het geboorteproces wordt door elke ouder anders beleefd.

Na de geboorte horen we de mooiste woorden over hun ervaring.

Altijd opnieuw geldt dat het moeilijk is om zoiets diepgaands in woorden te vatten.

Meerdere stemmen bij elkaar genomen, klinkt het zo :

"Het voelt alsof tijd en ruimte niet meer bestaat, en dat je die uren arbeidstijd nodig hebt  om gepeld te worden zoals een ui. Dan komt op het einde de puurste vorm van jezelf tevoorschijn. Er worden in het lichaam krachtreservoirs ontdekt, lagen in jezelf die je niet kende. Als je tijdens die ongekende en onbesproken rauwheid steun krijgt en voelt van een andere, is dat voelbaar tot in je kern.  Het voelt alsof je hele zijn werd vastgehouden."

Een doula "doet" nochtans zich niet veel meer dan liefdevol betrokken zijn, de veilige omgeving creëeren die nodig is om zich over te geven aan het proces, en enkele aanrakingen aan een lichaam geven om de intensiteit van het proces te kunnen toelaten.